034 - Sparren met Robin van Soolingen

“In het sparren is het niet alleen zo dat ik de ander raak, ik word zelf ook geraakt. En in het sparringspartijtje kies ik ervoor om mezelf ook te laten raken en zonder harnas er te zijn. Dan sta ik ook continu stil bij de vraag of dat wat die ander doet mij raakt. Wat roept iemand bij mij op en wat ben ik dan geneigd om terug te doen. Wat is dan van mij en wat is van de ander. Het roept iets in mij op en het kan zijn dat het van jou is maar ook van mij en dat maakt het super interessant. Als ik met mijn coachees werk, is het enige wat ik doe is dat ik mij open stel voor het totaal. Wat zegt hij, wat doet hij, hoe ademt jij? Wat doet het met mij en hoe ken ik dat bij mezelf?

Robin is zich super bewust van zijn lichaam en past dat heel bewust toe in het contact met zijn coachees. Ik heb zelf het genoegen gehad om door Robin onderhanden te worden genomen. Dat heeft bij mij ook de luiken open gezet en mij nieuwe inzichten gegeven. Of zoals Robin het zo mooi benoemd – door hem heb ik een beweging weer teruggebracht. Ik kwam naar Robin om mijn boosheid meer te reguleren. Aan het einde van de sessie voel ik naast het verdriet meer daadkracht. Wat er gebeurd is, is dat er een ander luikje open is gegaan en dat ik weer heb verbonden met datgeen wat er nog meer in mij aanwezig is. Dat hielp mij om bij het verdriet te zijn maar ook maakte het mij bewust dat ik iets anders kon kiezen. Robin licht toe dat hij mensen niet iets nieuws leert maar meer onderzoekt wat of waar het afgesloten is. Dus als je iets naars hebt meegemaakt waardoor je denkt dat je niet boos mag zijn, dan raakt die boosheid afgesplitst. Dat is een actief proces dat onderdrukt moet worden. Dat zit in negen van de tien keer in het stokken van de adem.

“Hoe krijg ik dat dan weer los. Ik kijk waar de persoon uit contact gaat en ga op die plekken weer adem toevoegen. Hoe herken je dat de adem stokt. Ik vind het dan fijn om de beweging weer thuis te brengen. Samen uitzoeken wat de betekenis is van een bepaalde beweging en wat er dan gebeurd als je wel gaat ademen en een beweging gaat maken die aan de andere kant van het spectrum zit. Zo kan je weer verder gaan integreren“.

Kunnen genieten van wat je doet

Vervolgens komen we uit op misschien wel de meest wijze les die ik uit het gesprek hebt gehaald. Robin vertelt heel duidelijk dat hij er zo van kan genieten als alles weer congruent is en dat het klopt. Aanleiding is dat tijdens het sparren en ook in de podcast het (voor mij) lijkt alsof hij zo tevreden is met zichzelf. Ik zeg expres voor mij erbij omdat ik er namelijk ook nog wel eens een handje van kan hebben. Ik geef het Robin terug wat het met mij doet.

“Natuurlijk zit er ook een deel in dat als het echt goed is dat ik ook echt kan genieten van de schoonheid van wat er gebeurd en dan kan ik ook echt wel tevreden zijn over mezelf. Dan denk ik, hier ben ik echt tevreden over. Dan geniet ik volle bak, van de schoonheid in het moment. Dan is het stil en dan denk ik; hier ben ik heel tevreden over”. 

Ik vind het echt zo tof dat hij er dan zo over praat. Niet stiekem genieten maar openlijk tevreden zijn. Voor mij is het nieuw en sinds het gesprek met Robin kan ik het ook meer. Zeggen dat ik iets goed heb gedaan. De afgelopen weken heb ik daar actief mee ge-experimenteerd, niet alleen denken maar ook uiten, ‘zo Mark dat heb je maar goed gedaan’. Het is onwennig maar ook heel bevrijdend om dat te zeggen.

Adem toevoegen en de beweging thuis brengen

Vervolgens hebben we het over het toevoegen van adem aan organisaties. Vanuit het logische vervolg dat Robin ook weer adem toevoegt aan de persoon. Zodat mensen persoonlijk weer de beweging thuis kunnen brengen. Werken met slimme mensen, die hoeven we echt niet te vertellen hoe ze een taak uitvoeren. Dan gaat het over hoe voer ik de taak uit, maar ook mensen bewust maken van welke beweging ze hebben afgesneden. Ook in een omgeving waar de druk hoog is en de spanning dus ook stijgt zie je dat de adem er als eerste uitgaat.

“Ik zeg meestal als je niet ademt dat het betekent je te hard gaat of iets anders. Wat is er dan in de overdrive? 

Het is dus eerst zaak om uit te zoeken hoe mensen in de overdrive gaan en wat er dan met het lichaam gebeurd. Wat gebeurd er dan met je ademhaling en waar blijven mensen dan van weg. Adem toevoegen is dan het meest belangrijk. Je hoeft mensen echt niet uit te leggen dat ze nog meer hun best moeten doen. Dat uitvoeren van die taak daar excelleren ze veelal al in. Daar zijn mensen voor aangenomen. Dan is gaat het niet meer over versnellen maar over vertragen. Bewust bezig zijn met wat je doet. Veel organisaties en mensen zitten in de overdrive. Het boksen helpt om mensen snel in de overdrive te krijgen, in het aanpassen of in het vermijden. Alles wat je onder druk doet wordt simpelweg beter zichtbaar. 

De voorliefde voor mooie spullen

Tot slot hebben we het over het zetten van de context. De voorliefde voor mooie spullen en zorgen dat het klopt. Tuurlijk als alles wegvalt kan ik ook met twee oude bokshandschoenen werken. Het regelen van goede spullen is ook belangrijk in de voorbereiding, zodat je het geheel daarna los kan laten en dat te doen wat nodig is. In het moment en in het nu. Robin deelt dat hij het ingewikkeld vindt om met dromen bezig te zijn. Simpelweg omdat hij het nog niet kent, en hij er nog geen voortelling van kan maken. 

“Omdat ik zo goed in het hier en nu kan zijn beperk ik mij ook nog wel eens in het naar voren kijken van wat ik nog meer zou willen”.

Voorwaarts richting de toekomst

In het sparren voelt Robin wel waar hij naartoe gaat. Maar dat is vooral omdat het individueel is. Het is lastiger om uit te zoomen vanuit het collectief. Niet waar blijven we van weg, maar waar blijf jij van weg. Robin heeft een voorliefde van werken in het individu. Potentieel vrij maken en dat inbrengen in het nu, zodat het voorwaarts kracht geeft. Dat is precies waar Robin nu zit, ik ben nog heel erg bezig met waar mag het nu naartoe. 

“Waar ga ik dan naartoe, nu weet ik het niet”

Een volgend hoofdstuk in het leven. Zo hebben we alles besproken, zonder te weten wat we allemaal hebben besproken. Prachtig in het moment, werken met wat er is. Een rondje sparren met Robin. De volgende dag belt Robin mij om te delen dat hij weet wat hij wil doen. Meer lichaamsgericht werken. Prachtig hoe hij de challenge oppakt en dat dan weer teruggeeft.