Een openhartig verhaal over persoonlijke transformatie en veerkracht. Marc Van de Velde deelt in deze podcast zijn levensverhaal en hoe hij dit ook inzet in zijn dagdagelijkse praktijk als mens en als professional. Op jonge leeftijd moet Marc als gevolg van een ernstig ongeluk zijn droom van pasteibakker opgeven, wat dan? Een openhartig gesprek over tegenslag, trauma en voorspoed. ‘Ik wil gezien worden zoals ik ben, ja ik heb fouten, ja ik heb gebreken, en ik denk dat we die allemaal hebben en ik ben toch wel goed’.
Persoonlijke transformatie vraagt veerkracht en een wil, dat vergeten we nog wel eens. Zonder wil is het doormaken van een transformatie kansloos. Ik leer van Marc dat een transformatie ook vraagt om beide kanten te blijven omarmen - het verdriet van wat niet meer is en het verlangen naar dat wat wel is. En in de woorden van Marc, ‘je kan wel kniezen over datgeen wat er niet is, maar het gaat juist over wat er wel nog is.
Deze podcast is een mooie aanvulling op de vorige podcast met Martje Kemperman. In deze podcast - over monsters en inner demons, bespreken we hoe om te gaan met innerlijke stemmen. In deze podcast kan je de innerlijke stem van Marc ook tussen de regels mooi horen. En tegelijkertijd is het ongeluk dat Marc heeft meegemaakt zo impactvol dat het gaat over andere stemmen - een stem van trauma - een stem van acceptatie en omarmen.
Ik leer in dit gesprek dat het vooral gaat om luisteren naar het verhaal van Marc. Wat heeft hij beleefd en ik merk ook de uitdaging om de echte vragen te stellen waar zijn verhaal om vraagt. Die ene vraag waarvan mijn innerlijke stem dan zegt: 'Mark! dat kan je toch niet vragen!' Schijnbaar wel. Een verhaal dat het waard is om te vertellen en naar te luisteren. Welk verhaal en eigen ik zet hij in de etalage. Rust..., prachtig.
Wil je meer weten over Marc: dat kan via zijn website.
De zin van het leven is dat we nu hier met elkaar praten, meer is het niet. En zeker niet minder! Zo simpel en...
Rouw, we koppelen rouwen veelal snel aan de dood. Dat is ook wel begrijpelijk omdat het verliezen van een dierbare gepaard gaat met verlies...
Het woord alleen al, organisatiestilte, toen Patricia het zei was ik er eigenlijk meteen door gegrepen. Waarom? omdat het voor mij vervat waar het...